Co to jest NaProTECHNOLOGIA

NaProTECHNOLOGIA (z j. angielskiego NaProTECHNOLOGY - Natural Procreative Technology) – to nowoczesna dziedzina wiedzy ginekologiczno-położniczej bazująca na rozpoznawaniu naturalnego rytmu płodności i jej cyklicznej fizjologii. To sposób postępowania lekarskiego, które współpracuje z organizmem kobiety, jest przede wszystkim kompleksową metodą diagnozowania i leczenia różnych chorób, w tym także niepłodności.

Jej twórcą jest Thomas Hilgers, profesor Wydziału Ginekologii i Położnictwa Akademii Medycznej w stanie Nebraska, USA. Zainspirowany przesłaniem encykliki "Humane vitae" Papieża Pawła VI w latach 80-tych XX wieku wraz ze współpracownikami założył Instytut Pawła VI  w Omaha. Wcześniej opracował Creighton Model – metodę obserwacji płodności  opartą na bardzo dokładnej i standaryzowanej obserwacji śluzu.

Swoje doświadczenia, przebieg prac i badań naukowych, które były przeprowadzone przez ostatnie 28 lat, opublikował w książce T.W. Hilgers, The Medical and Surgical Practice of NaProTECHNOLOGY, Pope Paul VI Institute Press, 6901 Mercy Road, Omaha, NE 68106, 2004

NaProTECHNOLOGIA jest rodzajem terapii, której zasadą jest rozpoznawanie i leczenie zaburzeń prokreacji bez stosowania środków i metod niszczących jej naturalne mechanizmy.

Wykorzystuje zarówno specjalistyczną wiedzę medyczną z dziedzin endokrynologii i chirurgii ginekologicznej, jak i dokładne prowadzone obserwacje cyklu płodności u kobiety. Zakłada ścisłą współpracę z parą małżeńską, która z pomocą instruktora prowadzi i dostarcza lekarzowi dokładne obserwacje przejawów płodności, zwłaszcza śluzu szyjki macicy. Diagnostyka i leczenie farmakologiczne są dopasowywane do przebiegu naturalnego cyklu owulacyjnego. Zachowana jest również zasada „ po pierwsze nie szkodzić” i dlatego nie stosuje się środków ani metod eliminujących prawidłową owulację, to jest nie stosuje się antykoncepcji nawet w celach leczniczych.

NaProTECHNOLOGIA to propozycja dla kobiet w wieku od kilkunastu lat aż po okres menopauzy. Metoda ta służy nie tylko możliwie najłatwiejszemu poczęciu dziecka, ale stanowi też profilaktykę zdrowotną. Jest to prediagnostyka, która sygnalizuje kobiecie, gdy coś jest nie tak. W tym sensie NaProTECHNOLOGIA może być stosowana przez panie nieplanujące poczęcia dziecka. To system wczesnego ostrzegania przed problemami zdrowotnymi.

NaProTECHNOLOGIA jest wykorzystywana w leczeniu:

• problemów z płodnością,
• nawykowych poronień,
• zespołu napięcia przedmiesiączkowego,
• depresji poporodowej,
• nawracających torbieli na jajnikach,
• endometriozy itp.

Podsumowując, można z całą pewnością stwierdzić, że NaProTECHNOLOGIA jest dziedziną wiedzy ginekologiczno - endokrynologicznej, która w sposób niezwykle dokładny monitoruje i odsłania aktualny stan zdrowia ginekologicznego kobiety, a precyzyjnie oceniając go, określa przyczyny istniejących zaburzeń. Znając ich przycznę, potrafi w sposób optymalny im się przeciwstawić, wykorzystując w tym celu całą aktualnie dostępną wiedzę ginekologiczno - farmakologiczną oraz chirurgię. Dlatego dzisiaj, tak wiele kobiet chcąc uniknąć skutków "nowoczesnego" leczenia poszukuje rozwiązań medycznych, które mogłyby uchronić to, co stanowi podstawę ich kobiecości.

• NaProTECHNOLOGY a zespół policystycznych jajników (PCO)
• 
  

  Zespół policystycznych jajników (PCO) jest bardzo często powiązany z niepłodnością. Wynika to stąd, że jajniki nie funkcjonują prawidłowo, a owulacja pojawia się nieregularnie. Dlatego kobiety cierpiące na zespół policystycznych jajników mają zazwyczaj długie i nieregularne cykle menstruacyjne.

  Wiele lat temu syndrom ten identyfikowano jako zespól Steina-Leventhala. Był on związany z brakiem miesiączki, otyłością, nadmiernym owłosieniem ciała, nadciśnieniem i niepłodnością. Tak też charakteryzowano kobiety z zespołem PCO. Współczesna nauka, dzięki badaniom hormonalnym, ultrasonograficznym i laparoskopowym pokazała, że większośc kobiet cierpiąca z powodu zespołu policystycznych jajników wcale nie jest otyła, nie ma nadciśnienia i występuje u nich miesiączka (choć mają długie i nieregularne cykle). Kobiety te mają natomiast bardzo często problem z płodnością.

  
  Diagnostyka zespołu policystycznych jajników (PCO)
  

  Przeprowadzenie precyzyjnej diagnostyki zespołu policystycznych jajników wymaga aby kobieta nauczyła się prawidłowo obserwować swój cykl menstruacyjny. Można to osiągnąć np. dzięki wykorzystaniu Modelu Creightona. Śledzenie cyklu menstruacyjnego jest bardzo ważne dla oceny zdrowia pacjentki, a następnie dla zastosowania odpowiedniego leczenia. Wymagane jest wykonanie pełnego profilu hormanalnego. Powinien on zawierać badania hormonów takich jak: FSH, LH, androstendionu, testosteronu, wolnego testosteronu, DHEA, prolaktyny, beta-endorfin, TSH, FT3, FT4, progesteronu i estradiolu.

  
  

  Po wykonaniu tych badań możliwe jest wyeliminowanie niektórych przyczyn nieregularnych cykli i definitywnie zdiagnozowanie zespółu PCO. Dodatkowo wykonywane jest badanie ultrasonograficzne miednicy mniejszej. Jajniki kobiety z PCO często są o wiele większe i wielotorbielowate. W pewnych przypadkach przeprowadzana jest również diagnostyka laparoskopowa.

  
  Leczenie zespołu policystycznych jajników (PCO)

  Jednym z pierwszych zadań w leczeniu zespołu policystycznych jajników jest zmniejszenie produkcji męskich hormonów. Uzyskuje się to farmakologicznie lub przez klinową resekcję jajników. Leczenie płodności można osiągnąć także przez stymulację owulacji np. Clostilbegytem. Wspomniana wyżej klinowa resekcja jajników jest procedurą chirurgiczną polegającą na klinowym usunięciu części tkanki jajnika, przez co ulega on zmniejszeniu i poprawia się jego funkcjonowanie. Choć jest to operacja znana od dawna, obecnie powraca do łask, gdyż znacząco poprawiła się w medycynie zdolność do zapobiegania powstawaniu zrostów. Dodatkowo, zabieg jest wyjątkowo skuteczny jeśli chodzi o obniżenie poziomu męskich hormonów i regulację cyklu menstruacyjnego, co jednocześnie poprawia płodność i obniża ryzyko wystąpienia raka piersi i raka macicy.

  
  
  
• NaProTECHNOLOGY a nawykowe poronienia
• 
  

  Poronienie definiowane jest jako śmierć dziecka przed 20-tym tygodniem życia prenatalnego. Zjawisko to występuje u około 15-20% wszystkich poczęć. Trzy lub więcej poronień pod rząd może być nazwane poronieniami nawykowymi. Dlatego kobiety u których występują poronienia nawykowe powinny poddać się specjalnym badaniom w celu znalezienia przyczyny ich występowania. Kobiety po poronieniach nadal mają szansę urodzić zdrowe dziecko.

  
  

  Powód nawykowych poronień może być nieznany, ale wiele przyczyn da się określić np. zaburzenia hormonalne, problemy dotyczące chromosomów, choroby matki, zaburzenia układu immunologicznego, nieprawidłowości występujące w macicy, czynniki związane ze środowiskiem i stylem życia.

  
  Zaburzenia hormonalne

  Progesteron jest hormonem odpowiedzialnym za przygotowanie tkanki macicy do odżywiania rozwijającego się w niej dziecka. Jeśli nie dochodzi do zapłodnienia następuje spadek poziomu progesteronu i w konsekwencji złuszczanie tkanki wyścielającej macicę. Jeśli natomiast nastąpi zapłodnienie, progesteron będzie nadal produkowany. Poziom tego hormonu jest sprawą kluczową, gdyż jest on odpowiedzialny za utrzymanie ciąży. Ponieważ w przypadku niedoboru progesteronu może nastąpić poronienie, lekarz może zalecić suplementowanie progesteronu w ciąży.

  
  Zaburzenia chromosomalne

  Większość problemów chromosomalnych pojawia się samoistnie i nie ma żadnego związku ze zdrowiem matki lub ojca. w niektórych przypadkach zmiany chromosomalne rodziców mogą powodować nawykowe poronienia. Dla ich wykrycia wykorzystuje się wtedy specjalne badania genetyczne.

  
  Choroby matki

  Niektóre choroby matki wiążą się ze zwiększonym ryzykiem poronień: endometrioza - występuje nawet w 85% kobiet z historią nawykowych poronień, zaburzenia hormonalne, choroby autoimmunologiczne, wrodzona wada serca, ciężkie choroby nerek, zwłaszcza powiązane z wysokim ciśnieniem krwi, cukrzyca która nie jest kontrolowana, choroby tarczycy, zakażenia wewnątrzmaciczne. Leczenie niektórych z tych chorób może zwiększyć szansę na utrzymanie ciąży i urodzenie dziecka, szczególnie jeśli kobieta była pod kontrolą lekarza przed poczęciem dziecka. Inne choroby mogą wymagać specjalnego monitorowania podczas ciąży.

  
  Zaburzenia układu immunologicznego

  Układ odpornościowy jest stworzony w taki sposób, aby rozpoznawał i atakował obce substancje w ciele człowieka. W tym celu powstają antyciała, które mają pomóc organizmowi w walce z chorobą i odzyskaniu zdrowia w przypadku infekcji. Zazwyczaj organizm matki chroni "obce" dziecko przed przeciwciałami matki, jednak czasami tak się nie dzieje. Nieobecność takiej ochrony we krwi matki może być przyczyną nawykowych poronień.

  
  Nieprawidłowości występujące w macicy

  Kilka nieprawidłowości występujących w macicy jest związanych z nawykowymi poronieniami: nieprawidłowa budowa macicy, np. istnienie tzw. przegrody macicy czy mięśniaki macicy. Większość nieprawidłowości występujących w macicy powinna być leczona chirurgicznie.

  
  Diagnostyka i leczenie nawykowych poronień

  Występowanie nawykowych poronień może być wynikiem licznych czynników, dlatego lekarz prowadzący leczenie będzie potrzebował wielu informacji, aby postawić prawidłową diagnozę. W tym celu kobieta zapytana będzie o jej historię medyczną, ostatnie ciąże i styl życia. Całość badania zakończy badanie ginekologiczne. Lekarz naprotechnolog poprosi także o rozpoczęcie obserwacji cyklu menstruacyjnego według Modelu Creightona, który pozwoli tak kobiecie jak i lekarzowi na wczesne rozpoznanie, że doszło do poczęcia.

  
  

  Procedury diagnostyczne mogą wymagać:

  • laparoskopii - chirurgicznej procedury polegającej na użyciu laparoskopu w celu obejrzenia organów znajdujących się w miednicy mniejszej
  • badań krwi w celu określenia czy występują problemy hormonalne lub problemy w systemie immunologicznym
  • histeroskopii - zabiegu wykonywanego w znieczuleniu ogólnym lub miejscowym, który polega na tym, że lekarz przez pochwę i szyjkę macicy wprowadza do macicy histeroskop żeby zobaczyć jej wnętrze i wykryć ewentualne nieprawidłowości
  • badań USG - pozwalających na wizualną diagnostyke nienarodzonego dziecka oraz organów wewnętrznych. Badanie USG pomaga również w określeniu faktycznego wieku dziecka. Wykonuje się je również przed zapłodnieniem w celu zobrazowania nieprawidłowości w organach miednicy mniejszej
  • histerosalpingografii - badania rentgenowskiego macicy i jajowodów
  
  Pamiętaj!

  Nawet jeśli miałaś nawykowe poronienia, wciąż masz szansę na urodzenie dziecka w terminie, nawet jeśli przyczyny śmierci dziecka nie są znane. Trzeba jednak pamiętać, że Ty i dziecko, które pocznie się w przyszłości, będziecie potrzebować troskliwej i fachowej pomocy.